MYŚLENIE – UCZUCIA
Ten tydzień dedykujemy funkcji racjonalnej MYŚLENIE – UCZUCIA.
To wymiar, który odpowiada za sposób w jaki oceniamy i wartościujemy docierające do nas informacje. Obie te funkcje określane są jako racjonalne, gdyż kierują się wartościowaniem.
- Osoby z funkcją MYŚLENIA – oceniają rzeczywistość na podstawie kryterium prawda – fałsz, dążąc do obiektywizacji rzeczywistości.
- Osoby z funkcją UCZUĆ oceniają rzeczywistość na podstawie kryterium przyjemne – nieprzyjemne kierując się przesłanki subiektywnymi.
Ważne jest to, że zarówno osoby u których dominuje Myślenie jak i Uczucia mogą być wrażliwe i czułe na potrzeby innych tak samo mogą kierować się myśleniem i logiką. Jung opisując ten wymiar zwracał jedynie uwagę na różnice w doborze kryterium prawda/fałsz vs. przyjemne/nieprzyjemne.
Sposób w jaki oceniamy rzeczywistość może w konsekwencji prowadzić do podjęcia określonej decyzji, co nie oznacza, że moja preferowana funkcja będzie determinowała sposób w jaki podejmę decyzję. Proces decyzyjny jest dłuższy w czasie niż samo dokonanie oceny, więc podejmując decyzje (szczególnie te wysoko angażujące) będę mogła skorzystać z funkcji, która nie jest moją preferowaną. To co będzie charakterystyczne to to, że najpierw „odezwie się” i uruchomi nasza dominująca preferencja a później mogę zaangażować swoją mniej preferowaną funkcję.
